grudzień 2015

Zad. 1. Zdjęcie zrobiono na wrocławskim rynku przed wejściem do Ratusza.
Tarcza herbu jest pięciopolowa i składa się z następujących elementów:

• prawy górny róg, pole złote - czarny orzeł Piastów Śląskich
• lewy górny róg, pole czerwone - lew czeski, symbol dawnej przynależności miasta do Królestwa Czech
• lewy dolny róg, pole złote - wielka litera W od łacińskiej nazwy miasta Wratislavia
• prawy dolny róg, pole czerwone - głowa świętego Jana Ewangelisty (patrona wrocławskiego Ratusza) osadzona na odwróconej koronie
• centrum, pole srebrne - misa z odciętą głową św. Jana Chrzciciela (patrona wrocławskiej katedry i miasta).

Inne zadanie o wrocławskim herbie znajdziesz w lidze z października 2016.

Zad. 2. Urząd prezydenta miasta istniał we Wrocławiu od zakończenia II wojny światowej aż do reformy organów władzy w 1950 roku. W wyniku tej reformy rolę prezydentów miast przejęli przewodniczący Miejskich Rad Narodowych i tak było do 1973 roku. Zatem w 1960 roku funkcję prezydenta Wrocławia pełnił ówczesny przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej - Bolesław Iwaszkiewicz. Urząd prezydenta Wrocławia przywrócono dopiero w 1990 roku.

Bolesław Iwaszkiewicz (1902-1983) urodził się na Ukrainie. Od 1911 roku był uczniem I Gimnazjum w Kijowie, a od 1919 roku - Gimnazjum im. Zamoyskiego w Warszawie, które ukończył w roku 1921. W latach 1921-1928 studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał magisterium z matematyki i dyplom nauczyciela szkół średnich (jako nauczyciel matematyki pracował już od 1924 roku). Po studiach został asystentem prof. Przyborowskiego w katedrze Mechaniki Teoretycznej i Geometrii Analitycznej UW. Od 1934 roku pracował w Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego. W 1937 roku został skierowany przez Ministerstwo Oświaty do Ambasady Polskiej w Berlinie. W 1939 roku wrócił do Polski. Okres okupacji spędził w Radomiu, a w 1945 roku został skierowany przez Ministerstwo Oświaty do pracy na Dolnym Śląsku. Był wizytatorem we wrocławskim Kuratorium Oświaty, prowadził wykłady z dydaktyki matematyki na Uniwersytecie Wrocławskim, uczył matematyki w III Liceum Ogólnokształcącym oraz pisał podręczniki szkolne do matematyki. Od 1951 roku pracował na Politechnice Wrocławskiej, gdzie uzyskał stopień docenta. W latach 1954-57 pełnił funkcję prorektora, z której ustąpił po wyborze na Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej Miasta Wrocławia. Urząd ten piastował do 1961 roku. Potem powrócił na Politechnikę do Katedry Matematyki, gdzie pracował do przejścia na emeryturę. W latach 1948-1970 współtworzył i redagował we Wrocławiu czasopismo dla nauczycieli „Matematyka”. Mniej chlubnym epizodem jego życiorysu jest fakt pełnienia w latach 1970-1981 funkcji przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu i posła na sejm z ramienia PZPR III, IV i V kadencji w latach 1961-1972. Zmarł w Obornikach Śląskich w wieku 81 lat. Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim. Jest patronem Szkoły Podstawowej nr 40 we Wrocławiu.

Zad. 3. Rozwiązanie rebusu: Wzgórze Kapliczne (w Z G, orze, kap, LI, C z N, e).

To sztucznie usypane wzgórze o wysokości 120 m n.p.m. znajduje się na skraju Lasu Osobowickiego. Na nim w latach 1822-24 wzniesiona została stojąca tu do dziś Kaplica Kornów - znanej rodziny księgarzy i drukarzy wrocławskich (obecnie zwana też kaplicą MB Osobowickiej).

W krypcie pod kaplicą jest pochowany fundator - Johann Gottlieb Korn. Na wzgórzu znajduje się też droga krzyżowa. Wcześniej w tym miejscu stała mała kaplica drewniana zbudowana przez siostry klaryski w 1795 roku dla figurki maryjnej, którą wykonał ludowy rzeźbiarz i pozostawił na wzgórzu. Przed tą figurką dokonał się podobno się cud uzdrowienia miejscowego organisty i od tego czasu jest otoczona kultem.

 

 ^{zdjęcia: Włodzimierz Dąbrowski}